در اعماق بیابان دست نخورده کرجات در هند، خانه ای از بتن و سنگ نمادی از پناهگاه آرامش در زمین کشاورزی 3.5 هکتاری است. ساختمانی که به عنوان یک توده معماری تشکیل شده از بتن و سنگ ساخته شده تا از سختی زندگی شهری فرار کند. خانه ساخته شده تقلیدی از محیط روستایی طبیعی اطراف آن است که در مقابل خورشید قرار می گیرد تا به طرز مطلوبی تهویه شود، زیرا برای این کار طراحی شده است. این حالت خلوت و شخصیت پیری است که خانه مزرعه به خانه دوم خانواده‌ای تبدیل می‌شود که مشتاقانه در جستجوی تغییر در سرعت و زندگی به دور از هرگونه آثار تمدنی هستند.
موقعیت: کرجات، هند
معماران: SHROFFLEóN
مساحت: 3450 متر مربع
سال: 2020
عکس ها: Suleiman Merchant
در پاسخ به زمین‌های کشاورزی پررونق موجود، رویکرد معماران احترام را ترجیح می‌دهد تا به جای برجسته شدن، ترکیب شود. اشتهای سیری‌ناپذیر آن برای یکپارچه‌سازی با طبیعت باعث می‌شود که این ساختار با دلیل موجه در بلندترین نقطه در چشم انداز مزرعه لنگر بیاندازد.
معماران این خانه بتنی تا جایی که ممکن بود مناظر را قاب بندی و ضبط کرده‌اند، از جایی که مناظر بیشتر به وفور دیده می‌شود. در کنار تپه‌های دور دست، آبشار نزدیک هم وجود دارد. یا گاهی میوه‌های مزارع درخت انبه، مزارع شالیزاری و تکه‌های سبزی برای به دست‌آوردن جذاب‌تر به نظر می‌رسد.
جزئیات مصالح ساختمانی: یک پوسته بتنی شامل دال‌ها و ستون‌های سازه‌ای در نما است. در ورای این پوسته، قلب بنایی قرار دارد که از آن محافظت می‌شود و از زندگی محافظت می‌کند. پرده جانبی این خانه بتنی از نماها و ستون های شیشه‌ای تنها عناصری هستند که بین انسان و طبیعت قرار می‌گیرند. یک رواق که بین شیشه و ستون قرار گرفته است، نشانه‌ای عجیب برای انسان ایجاد می‌کند تا سعی کند با طبیعت ارتباط برقرار کند. با قرار دادن یک استخر بی نهایت در امتداد لبه رواق، این نشانه فقط تقویت می شود.
ویژگی‌های خاص: سرعت آهسته زندگی مزرعه از نمای شیشه‌ای ای خانه بتنی نمایان می‌شود، زیرا اشعه خورشید در هنگام طلوع و غروب بخشنده به هسته مرکزی نشیمن و غذاخوری نفوذ می کند و به آن انرژی پویای زندگی می بخشد. این فضای جمعی با ایجاد فضایی شبیه به میدان شهر، مکانی مناسب برای گردهمایی است. به دور از فضاهای عمومی، حریم خصوصی در بال شرقی و غربی در هر دو طرف در انتظار است. هر بال دارای یک اتاق خواب و حمام است و بخشی از چشم انداز را احساس می‌کند زیرا دیوارهای شیشه‌ای آن در مناظر حل می شوند.
مینیمالیسم قهرمان روایت طراحی این خانه بتنی است. تمایل اکتشاف مواد فقط در فضاهای قابل سکونت آغاز می‌شود، جایی که بافت‌ها عمدتاً دشت‌های افقی را از بتن و سنگ می‌پوشانند.
بخش بزرگی از سطوح عمودی شامل صفحه‌های شیشه‌ای است که انتخاب می‌کنند خود را با مناظر فراگیر که بخشی از دکوراسیون داخلی می‌شوند، جلوه دهند.
بخوانید در باره ی یک خانه تعطیلات که از شیب زمین به عنوان فرصت استفاده کرده است.
خانه بتنی شناور، در شب میزبان صدای پس زمینه جیرجیرک‌هاست و از حواس‌پرتی‌ها و سختگیری‌های زندگی شهری به دور است.
این مقاله از آرک دیلی ترجمه شده است.
