سریال Squid Game در جهان طوفان کرده است. سریال پرطرفدار نتفلیکس داستان افراد مستأصلی را روایت می‌کند که در ازای میلیون ها دلار به بازی های کشنده ترغیب شده‌اند – و در چند هفته گذشته بینندگان را جذب کرده است. علاوه بر طرح پیچیده و شخصیت های جذاب، جنبه دیگری از سریال اسکوئید ( بازی مرکب ) گیم باعث شده است که مردم درباره آن صحبت کنند: معماری سورئال ارائه شده در طول نمایش بسیار خاطره انگیز است و نقش مهمی در ایجاد ترس بینندگان همانند خود شرکت‌کنندگان دارد.

طراحی درخشان فضاهای معماری سریال اسکوئید گیم توسط مدیر هنری Chae Kyung-sun بوده است. طراحی هر مجموعه با استعاره‌هایی است که تناقضات جامعه مدرن را منعکس می‌کند. تصاویر مرتبط با بی‌گناهی دوران کودکی – یا حداقل خاطرات نمادین دوران کودکی ما – داستانی در مورد پول، حرص، خشونت و مرگ است. از طریق این تقابل است که معماری به عنوان ابزاری قدرتمند برای قصه‌گویی استفاده می‌شود و روایتی را ایجاد می‌کند که باعث می‌شود بینندگان به طور فزاینده ای احساس ناراحتی کنند، اما مجبور به تماشای بیشتر شوند.

برای درک بیشتر معماری سریال Squid Game و المان‌های الهام بخش پشت آن ، با ما در برخی از فضاهای اصلی نمایش همراه باشید، که هر کدام زمینه ای جذاب برای داستانی فراهم می‌کند که به سرعت از حالت پرتنش به وحشتناک تبدیل می‌شود…

توجه: متن زیر داستان را لو می‌دهد!

خوابگاه ها

پس از دور شدن از دنیای روزمره، بازیکنان سریال بازی مرکب در فضایی بزرگ بیدار می‌شوند که هم مانند سالن مدرسه و هم مانند زندان است. تختخواب‌های چند طبقه، فضای باز بزرگی را در وسط احاطه کرده‌اند که مانند سکوهای استادیوم یا حتی کولوسئوم چیده شده است -پیش‌بینی کننده تکامل این فضا از محل خواب تا میدان نبرد خونین در قسمت‌های بعدی. دیوارهای کاشی کاری شده دارای پیکتوگرام‌هایی است که به خود بازی‌ها اشاره می کند و به آرامی برای بازیکنان آشکار می‌شود، زیرا تعداد تخت‌ها پس از هر بازی کم‌تر خواهد شد.

کارگردان سریال بازی مرکب هوانگ دونگ هیوک توضیح می‌دهد “مدیر هنری کانسپت انبار فروشگاه را پیشنهاد کرد.” به جای برخورد با شرکت‌کنندگان مانند انسان، شرکت‌کنندگان مانند اشیاء انباشته شده در قفسه‌های انبار معرفی شوند. ” این مفهوم به طور موثری دیدگاه ما از بازیکنان را از همان ابتدا شکل می‌دهد. زیرا ما بازیکنان را کمتر شبیه انسان‌های فردی می‌بینیم و بیشتر شبیه مجموعه ای از اسباب‌بازی‌ های یکسان می‌بینیم.

فضاهای راه پله‌ها

مسلماً قابل توجه‌ترین فضای معماری در سریال Squid Game ، فضای میانی راه پله‌هاست که رقبا برای دسترسی به سالن‌ها باید از آن عبور کنند. هوانگ گفته است که این هزارتوی پلکانی بلند از M.C الهام گرفته شده است. سنگ نگاره نسبیت معروف اشر، و موازات آن روشن است. کیفیت شبیه به پیچ و خم این فضاها باعث ایجاد احساس ناراحتی می‌شود، گویی ممکن است هر لحظه راه خود را – یا حتی درک خود از گرانش- را از دست بدهند.

در حالی که راهروهای پله‌های سریال Squid Game مشابه عکس بالا است، به مراتب رنگارنگ‌تر از رویای تب تک رنگ اشر هستند و از رنگ‌های آب نباتی بازی‌های کودکان تقلید می‌کنند. در طول سریال، تفاوت فاحشی بین معماری بازی‌گوشانه فضاها و بازی بسیار شوم آن وجود دارد. این احساس تکان‌دهنده باعث ایجاد نگرانی هم در بازیکنان و هم در بینندگان سریال می‌شود.

اتفاقاً، می‌توان پرسید که آیا هوانگ دونگ هیوک تا به حال به مجتمع مسکونی افسانه‌ای ریکاردو بوفیل ، لا مورالا روجا چشم دوخته است … شباهت این دو بنا شگفت‌انگیز است!

حیاط “چراغ قرمز چراغ سبز”

اولین میدان سریال Squid Game – و همچنین آخرین آن – نشان‌دهنده کیفیت سورئال سریال بازی مرکب است. کلبه‌های متواضع با سقف‌های سفالی دروازه‌هایی را برای ورود به این میدان ایجاد می‌کنند که به منظور شبیه سازی خانه های ساده‌ای است که کودکان ترسیم می‌کنند. آسمان‌های نقاشی شده هر چهار دیوار را پوشانده‌اند. حیاط تنها یک مثال از نحوه برخورد سریال Squid Game برای ایجاد احساس وحشتناک و ناراحت کننده در بینندگان و حس پیش بینی شروع بد است.

به یادماندنی‌ترین عنصر سریال اسکوئید گیم بدون شک عروسک غول پیکر و روباتیک است که نقش هادی را در یک بازی مرگبار “چراغ قرمز، چراغ سبز” ایفا می‌کند. این عروسک از نظر معماری دارای مقیاس بزرگ است و دارای دوربین به جای چشم است که دستگاه‌های نظارتی موجود در زندان‌ها و تأسیسات دولتی با امنیت بالا را تداعی می‌کند. مقیاس ترسناک عروسک به گونه‌ای طراحی شده است که بازیکنان احساس کوچک بودن و به معنای واقعی کلمه شبیه به کودک بودن داشته باشند، موضوعی که در سراسر عرصه های دیگر سریال Squid Game ادامه دارد.

زمین بازی

برای بازی دوم، بازیکنان مجبور می‌شوند چالش Dalgona (همچنین به عنوان “بازی لانه زنبوری” معروف است) را در یک زمین بازی پر از سرسره های بزرگ و تاب ها بازی کنند. هوانگ توضیح می‌دهد: “وقتی ما جوان بودیم، زمین بازی بسیار بزرگ به نظر می‌رسید، بنابراین ما یک زمین بازی بزرگ برای بزرگسالان ساختیم.”

دیوارهای اطراف زمین بازی نیز مانند سالن اول دوباره با طرح آسمان رنگ آمیزی شده‌اند. این بار، ابرها و خورشید کارتونی در به تصویر کشیدن، آشکارا کودکانه هستند، شاید نشان‌دهنده نزول مداوم بازیکنان از دنیای معمولی به واقعیت پیچیده سریال Squid Game باشد.

سالن انتظار

برخلاف فضاهای چند رنگی که ویژگی شاخص بسیاری از فضاهای سریال Squid Game است، اتاقی که شرکت کنندگان باید قبل از بازیهای 3 و 4 در آن منتظر بمانند به دلیل عدم وجود کامل رنگ قابل توجه است. به نظر می رسد این تالار سفید و درخشان می تواند توسط یک Starchitect معروف طراحی شده باشد ، دیوارهای منحنی و نور خنک آن فضای داخلی مرکز حیدر علی اف زاها حدید یا ایستگاه PATH مرکز تجارت جهانی سانتیاگو کالاتراوا را منعکس می کند.

پارک هه سو بازیگر نقش چو سانگ وو در این سریال می‌گوید: “فضای سفید بسیار رویایی است.” وقتی از آن فضای سفید عبور کردم، احساس کردم دارم وارد دنیای دیگری می‌شوم. ” مدیر هنری Chae Kyung-sun تفکر پشت طراحی را توضیح داد: “[ما در تلاش بودیم] نوعی احساس ناراحت کننده را ایجاد کنیم که از یک اتاق سفید ناشی می شود، بدون اینکه بدانیم بعد چه اتفاقی می‌افتد. ما می‌خواستیم فضایی ناشناخته را ایجاد کنیم. ” چیزی که در انتظار بازیکنان است فراتر از سالن انتظار است، یک ساختار کاملاً وحشتناک‌تر است…

سالن طناب کشی

بازی سوم – طناب کشی – در یکی از بزرگ‌ترین عرصه‌های سریال Squid Game صورت می‌گیرد. این اتاق مانند باند هواپیما، طبیعت خام و صنعتی دارد. دو سازه غول‌پیکر از سکوهای بلندی پشتیبانی می‌کنند که تیم ها روی آن ایستاده اند و طناب را با تمام توان خود در کشمکش ناامیدانه برای جلوگیری از فرو رفتن در حفره مرکزی می‌کشند. ناگزیر، تنها نیمی از این فضا زنده بیرون می‌آیند. در پشت صحنه، از نمایشگرهای آبی استفاده شد تا حس تاریکی و ارتفاع ناشی از سرگیجه در پس تولید افزایش یابد.

دروازه های زرد روشن که از سکوها پشتیبانی می‌کنند شبیه اسباب‌بازی های ساختمانی هستند که همه با آن‌ها بازی می‌کنیم. زوایای وسیع باعث تغییر شکل آن‌ها می‌شود و کل ساختار را شبیه یک ماکت بزرگ مقیاس معماری می‌کند و بازیکنان را به مجسمه‌های کوچک و اسباب بازی شبیه می‌کند. باز هم، ما شاهد شرکت کنندگانی در سریال Squid Game هستیم که توسط معماری کوچک و کم ارزش شده اند.

محله / دهکده تیله ها

بازی چهارم سریال اسکوئید گیم در یک محله سنتی کره‌ای اتفاق می‌افتد، جایی که شرکت‌کنندگان در یک بازی مرگ و زندگی با تیله روبرو می‌شوند. باز هم، این فضا طوری طراحی شده است که احساس آرامش نوستالژیک مربوط به دوران کودکی را برانگیزد و با توجه به خشونت و مرگ قریب الوقوع که می‌دانند در انتظار نیمی از شرکت‌کنندگان است، حسی تکان‌دهنده برای بازیکنان و بینندگان ایجاد می‌کند.

مدیر هنری Chae برای افزایش بیشتر فضا در این صحنه سریال بازی مرکب ، غروب قرمز عمیق را برای پس زمینه انتخاب کرد. نگرانی اصلی ما نحوه نمایش غروب بود. ما فکر کردیم که باید در مرز جعلی و واقعی باشد. “

پل شیشه‌ای

چه کسی تصور می کرد که مصالح معماری نقش اصلی را در بزرگترین پخش تلویزیونی امسال ایفا کنند؟ باور کنید یا نه، این درست است: بازی پنجم بازیکنان را مجبور می‌کند از پلی که از پانل‌های شیشه‌ای تشکیل شده است عبور کنند، که فقط نیمی از آن‌ها شیشه مقاوم هستند. اگر بازیکنی روی شیشه اشتباه پا بگذارد، ناگزیر می افتد و میمرد. این پل در فضایی شبیه به تئاتر معلق است، چراغ‌های چشمک‌زن شبیه سیرک یا کازینویی در وگاس است. معماری اینجا به گونه‌ای طراحی شده است که با توجه به اینکه چندین تماشاگر “VIP” برای این بازی حضور دارند منطقی به نظر می‌رسد.

“من می‌خواستم فضایی طراحی کنم که خطرناک و ترسناک باشد. فضایی که در آن می‌توانید به یک‌باره به مرگ و زندگی فکر کنید. ” این مجموعه با استفاده از پانل‌های واقعی از شیشه مقاوم، 1.5 متر بالاتر از سطح زمین ساخته شده و بازیگران چندین آزمایش را انجام دادند تا مشخص شود که فاصله صفحات از یکدیگر در حالی که هنوز قابل عبور هستند، قرار دارد.

به طور کلی، سریال Squid Game یک مطالعه موردی قانع کننده در مورد نحوه طراحی معماری برای ایجاد طیف گسترده‌ای از احساسات، از نوستالژی و شادی تا ناراحتی و وحشت است. سریال اسکوئید گیم را می‌توان به عنوان یک تفسیر شاعرانه در مورد از دست دادن بی‌گناهی یا یک قطعه طنز سیاسی در مورد سرمایه‌داری و تأثیر مخرب آن در نظر گرفت. در هر صورت، درباره تأثیر فرهنگی سریال تردیدی وجود ندارد و این عمدتاً به دلیل توانایی کارگردان در استفاده از معماری به عنوان ابزاری قدرتمند برای قصه‌گویی است.

با ظاهراً مطمئن بودن از ادامه فصل دوم سریال Squid Game ، ما مشتاقانه منتظر بررسی طرح‌های معماری فضاهای آینده در این سریال وحشتناک و در عین حال درخشان هستیم! بگذارید بازی ها ادامه پیدا کند…