چالش
روز چهارم این چالش را از لینک می توانید دنبال کنید. بسیاری از ما برای حفظ ارتباط و سرگرمی در طول محدودیتهای همهگیری به صفحههای نمایش و تلفن های همراهمان متکی بودیم. برای ترک عادات نگاه کردن به صفحه نمایش، تمرین کنید تا خود را برای مدتی تلفن همراه تان را کنار بگذارید. چند روش برای انجام این کار: تا نیم ساعت بیدار نشدهاید هیچ صفحه ای را بررسی نکنید. بدون تلفن پیاده روی کنید یا به ناهار بروید. در وعده شام، یک بازی “اولین نگاه” را امتحان کنید. همه تلفن ها را کنار میز بگذارید. اولین کسی که به تلفن نگاه کند باید ظرفها را بشوید یا میز را حساب کند!
چرا من این کار را می کنم؟
پیامهای ورودی، هشدارها، ایمیلها و ارتعاشات تقریباً عنصر ثابت در زندگی ما هستند و این وقفهها میتواند بر ذهن، خواب و توانایی ما در تعامل با دیگران تأثیر بگذارد. در یک مطالعه، فقط حضور تلفن همراه در اتاق باعث شد افراد احساس ارتباط کمتری با شرکای مکالمه داشته باشند.
نیازی نیست که گوشی ها را به طور کامل منع کنید، اما کنار گذاشتن فناوری ما هر از گاهی میتواند به ما در تمرکز بر زندگی واقعی کمک کند.
برای کاهش وابستگی به صفحه نمایش، سعی کنید برخی مناطق بدون تلفن همراه را در خانه، محل کار و بازی خود ایجاد کنید. برای درگیر شدن همه اعضای خانواده، با نگاه نکردن به گوشی های خود یک بازی بسازید.

1.در تخت. یک ساعت زنگدار واقعی تهیه کنید و یک شب تلفن یا لپ تاپ خود را در اتاق دیگری شارژ کنید. هنگامی که در دسترس شما نیست، مقاومت در برابر فناوری شما بسیار آسانتر است. بیرون آمدن تکنولوژی از اتاق خواب یک راه اثبات شده برای کمک به خواب بهتر است. نور آبی صفحه نمایش شما مانند نور خورشید بر مغز شما تأثیر میگذارد، به این معنی که شما را درست زمانی که میخواهید دور شوید بیدار میکند. برای کودکان تاثیر فناوری قوی است. در یک مطالعه، حتی داشتن وسیلهای بدون استفاده در اتاق خواب، خطر ابتلا به مشکلات خواب را در کودک افزایش داد.
2. سر ناهار. وقتی سر کار هستید، ناهارهای بدون تلفن را تمرین کنید. تلفن خود را در کشوی میز خود بگذارید و به شرکای ناهار خود نیز پیشنهاد دهید همین کار را انجام دهند. در ابتدا احساس عجیبی خواهد بود، اما به احتمال زیاد استراحت روزانه از ایمیلها و پیامکها را دوست خواهید داشت. یک مطالعه نشان داد که فقط نگه داشتن تلفن همراه یا داشتن آن روی میز، حتی اگر به آن نگاه نکنید، بر افرادی که با آنها هستید تأثیر می گذارد. در آن مطالعه ، هنگامی که شریک غذاخوری آنها تلفن خود را روی میز یا در دست داشتند، مردم احساس همدلی و ارتباط اجتماعی کمتری می کردند.
3. در فضای باز. وقتی بچهها را برای پیادهروی یا دوچرخهسواری میبرید، یا خودتان برای پیادهروی یا دویدن میروید تلفن همراه را در خانه بگذارید. اگر در مکان جدیدی هستید و میخواهید عکس بگیرید، آوردن تلفن مشکلی ندارد – فقط آن را در حالت پرواز قرار دهید، بنابراین فقط میتوانید از آن به عنوان دوربین استفاده کنید و وسوسه توییت یا ایمیل نمیشوید.
4. سر میز. بهتر است تلفن ها را در هنگام غذا از میز کنار بگذارید، و همگی این کار را انجام دهید نه فقط برای کودکان. بازی “یک نگاه” را در نظر بگیرید، که به همه افراد روی میز اجازه میدهد فقط یکبار در هنگام غذا به تلفن خود نگاه کنند. هرکسی که از بهانه گوگل کردن برای بررسی ایمیل یا پیامها استفاده کند، همراه داشتن گوشی را در وعده بعدی از دست میدهد.
این مقاله از نیویورک تایمز ترجمه شده است.