چشم انداز دیرینه هنرمندان فقید کریستو و ژان کلود، در اینستالیشن طاق نصرت از 18 سپتامبر تا 3 اکتبر در معرض دید علاقمندان است.

بیش از یک سال پس از مرگ او و 40 سال از اولین ایده او ، هنرمندان مشهور کریستو و ژان کلود کار نهایی خود را به پایان می رسانند: پیچاندن طاق نصرت پاریس. این سازه نمادین در صدها هزار متر مربع پارچه آبی نقره ای و بیش از 3 کیلومتر طناب قرمز پوشانده شده است. کریستو در سال 2019 به آمی والاخ منتقد هنری گفت: “من دوست دارم این فلز نقره ای را با بازتاب آبی متمایل کنم. و طناب قرمز! این رنگ پرچم فرانسه است. “

این پروژه در ابتدا برای آوریل 2020 برنامه ریزی شده بود اما به دلیل همه گیری کووید 19 به تعویق افتاد. کار در اواسط جولای آغاز شد و اینستالیشن کامل آن از 18 سپتامبر تا 3 اکتبر در معرض دید عموم قرار می گیرد. این مناسب اولین پروژه پس از مرگ کریستو و ژان کلود است که در شهر چراغ ها، جایی که این زوج در دهه 1950 با هم ملاقات کردند، اجرا می شود. آنها اولین “مداخله عمومی” خود را انجام دادند: در دیوار بشکه های نفتی 1962 – پرده آهنین، این دو نفر در اعتراض به دیوار برلین جدید در آن زمان، خیابان باریکی را در منطقه 6 با 89 بشکه نفتی مسدود کردند.

اولین ساختمان عمومی که آنها پیچیدند، موزه هنر Kunsthalle در برن ، سوئیس، در سال 1968 بود، و در سال 1969 موزه هنرهای معاصر شیکاگو قرار گرفت. در همان سال، کریستو و ژان کلود، مساحت 1.5 مایلی خلیج کوچک سیدنی را در یک میلیون فوت مربع پارچه پلاستیکی پوشاندند. در دهه های بعد ، آنها پل Pont Neuf پاریس، ساختمان رایشتاگ در برلین، بخشی از دیوارهای اورلیان رم، ساحل کینگ در نیوپورت، رود آیلند و مکانهای دیگر را در پارچه پیچیدند.

ایده پوشش طاق نصرت قبل از همه این آثار است. هرچند کریستو اولین بار آن را در سال 1961، هنگامی که در نزدیکی یک آپارتمان خراب زندگی می کرد، ترسیم کرد- اما تا سال 2017، هشت سال پس از مرگ ژان کلود و سه سال قبل از کریستو به صورت رسمی ارائه نشد.

ولادیمیر یاواچف، برادرزاده کریستو و مدیر پروژه اینستالیشن، در بیانیه ای گفت: “کریستو تمام جنبه های بصری این پروژه را تأیید کرد و به نوعی یادگار زندگی و کاری است که کریستو و ژان کلود با هم در پاریس و سراسر جهان خلق کردند و همیشه از آنچه ما معتقدیم ممکن است فراتر رفتند

مانند همه آثار این زوج، طاق نصرت پوشیده در پارچه، به اندازه ای که یک مهندسی است؛ هنر نیز است: حدود 24990 متر مربع پارچه باید توسط Geo -Die Luftwerker، یک شرکت آلمانی که سازندگان آن را به پانل دوخته می شد. بالن های هوای گرم این ماده دارای سوراخ های متعددی برای محدود کردن فشار ناشی از باد است و طناب ها با چارچوب فولادی به طاق محکم شده اند که همچنین از بنای قرن نوزدهم که توسط ناپلئون به منظور احترام به کسانی که در جنگ های انقلاب فرانسه و ناپلئون جان باختند، محافظت می کند.

کریستو در مورد این پروژه گفته بود: “این مانند یک جسم زنده است که در باد زنده می شود و نور را منعکس می کند.” چین ها حرکت می کنند، سطح بنای تاریخی حسی می شود. مردم می خواهند طاق نصرت را لمس کنند.”

این تلاش 16.5 میلیون دلاری از طریق فروش نقاشی ها، مدل های مقیاس و سایر آثار تأمین مالی شده است. ورود به نمای بیرونی رایگان است، اما برای رفتن به داخل طاق و دسترسی به تراس پشت بام، بلیط لازم است. این اولین بار پس از مرگ ژان کلود در سال 2009 است. پس از فوت کریستو در 84 سالگی، تیم او تأیید کرد که این پروژه ادامه خواهد یافت.

یاواچف می گوید: “برای من، سخت ترین چیز در مورد این پروژه این است که کریستو اینجا نیست. ما قطعاً انرژی، اشتیاق، انتقاد و همه چیز را از دست می دهیم. از دست رفته ترین چیز این است که او چقدر هیجان زده خواهد بود. زیرا او مانند یک کودک هیجان زده می شد، به خصوص در این مرحله که همه چیز انجام شده است. “

این مقاله از Architectural Digest ، ترجمه شده است.