بازیافت لباس: داستان یک تلاش برای مقابله با فست فشن از کشور غنا

سل کوفیگا، هنرمند غنا و بنیانگذار استودیو زاغه، در گفتگو با designboom می گوید: ” اگر در شمال جهان هستید. نگویید نمی دانید که لباس های اهدایی به آفریقا ختم می شود. ” استودیو زاغه نقطه مقابل فست فشن و سبزشویی است. برندی است که منسوجات نساجی و ضایعات پوشاک دست دوم را از بازارهای غنا تهیه می کند و آنها را به پوشاک رنگارنگ تبدیل می کند. خط تولید پوشاک اخلاقی مسائل مربوط به مصرف بیش از حد، تولید انبوه و ضایعات مد را برجسته می کند. در عین حال لباس های بازیافتی، داستانهای واضح این بازارهای دست دوم را از طریق رنگ ها و تصویرسازی ها نشان می دهند.

در این مصاحبه با designboom، کوفیگا در مورد اینکه چرا او در وهله ی اول استودیو زاغه را تاسیس کرد، سیاست های مد و اینکه مصرف کنندگان چه کارهایی می توانند انجام دهند تا هنگام خرید و اهداء لباس مسئولیت بیشتری داشته باشند، صحبت می کند.

عکس از kwesi mufasa

DB) designboom) : شما ابتدا یک هنرمند چند رشته ای هستید. چه چیزی شما را به سمت مد سوق داد و چه چیزی شما را تشویق کرد تا استودیو زاغه را تشکیل دهید؟

SK) sel kofiga) : کار من، که به عنوان نقطه تلاقی جالبی از بسیاری از موارد مانند اجرا، اینستالیشن و اکسپرسیونیسم انتزاعی ظاهر می شود، با هدف برجسته کردن معانی مختلف نحوه همزیستی بدن و شی در یک فضا انجام می شود. من همیشه شیفته مد بوده ام. این چیزی است که من میدانم دارای یک عنصر اجرایی جذاب از لحاظ فرهنگی و زیبایی شناختی است. بنابراین من می خواستم آن را بیشتر کشف کنم. استودیوی زاغه به عنوان رسانه ای برای صحبت در مورد کایایی – عوامل پشت توزیع لباس دست دوم در غنا – شروع به کار کرد. در حالی که می خواستم این یک نقطه دسترسی بی واسطه برای مخاطبانم باشد. من همچنین می خواستم آن فضایی باشد که همیشه بتوانم به آنجا بازگردم. در حالی که در حال کاوش و یافتن معنا برای بسیاری از چیزهای دیگر هستم که در اطرافم اتفاق می افتد.

تصویر از fibi afloe

DB : شما اخیراً نقل قولی از معمار francis kéré از زمانی که او با designboom در مورد دیدگاه خود در مورد پایداری و روند پایداری صحبت کرد، به اشتراک گذاشتید. نظر شما در مورد پایداری در مد چیست؟ آیا دیدن پروپاگاندای مارک های فست فشن برای فروش بیشتر محصولات ناامید کننده است؟

SK : این بسیار سوررئال است که کارهای من در بین برخی از این ذهن های بزرگ افسانه ای، نشان داده می شوند. وقتی برایم نوشتید ، صادقانه بگویم شوکه شدم. من فکر می کنم این ذهن های بزرگ ، فرانسیس کره ، لزلی لوکو ، ریچارد رولند و غیره که کارشان را خیلی دوست دارم، در زمینه پایداری در کارهایشان دیدگاه جالبی دارند و آن را همیشه ارائه می دهند. پدر من نیز معمار بود. نمی دانم که آیا روی من تأثیر داشته است یا نه. اما من دوست دارم از طریق ساختار، شکل و فرم به مسائل نگاه کنم. نوع نقش رنگ و نقش اشیاء در فضاهای شهری ما جالب است. و به عنوان افراد خلاق، مهمتر این است که به چیزهایی که در فرایند خلاقیت خود راه می دهیم توجه کنیم.

تصویر از fibi afloe

SK (ادامه می دهد.) : بسیاری از فرهنگ ها در سراسر جهان دارای سابقه ای مستند از نحوه ارائه لباس های پایدار به زیبایی هستند. این حرف جدید نیست. بله، ما تکامل یافته ایم و نوآورتر شده ایم. اما من فکر می کنم این همیشه بستگی به توانایی ما در استفاده از منابع موجود دارد. پس از استفاده از آنها، این منابع چگونه در آینده نزدیک بر اکوسیستم ما تأثیر می گذارد؟

دیدن اینکه چگونه برندهای بزرگ و بسیاری از طراحان مد از پایداری به عنوان یک ابزار بازاریابی برای فروش استفاده می کنند، بسیار ناامید کننده است. اما با همه این ها امیدوارم.

عکس از keren lasme

DB : کمی در مورد روند ایجاد لباس استودیوی زاغه توضیح دهید. لباس ها از کجا می آیند و چگونه آنها را دوباره استفاده می کنید؟

SK : این فرآیند از یک تفکر ملایم شروع می شود. سپس به تدریج به بسیاری از افکار رنگارنگ تبدیل می شود. در اکرا، من از بسیاری از فضاهای بازار دیدن می کنم. یکی از آنها کانتمانتو است که به عنوان یکی از بزرگترین و شلوغ ترین بازارهای لباس دست دوم در غرب آفریقای شناخته شده است. اینجا محل صدها تن لباس است که هر هفته به کشور می آیند. در اینجا من مستندسازی (گپ زدن با فروشندگان ، پرسیدن سوالات ، گرفتن عکس ، فیلم و غیره) را برای ایجاد داستان شروع می کنم. این داستانی است که مرا دوباره به پالت های رنگی مختلف و نمادهایی که همگی به بازار مربوط اند، متصل می کند.

من شروع به جمع آوری پارچه های پنبه ای، پرده ها و پارچه های دست دوم (همه از ایالات متحده، انگلستان، کره، فرانسه، آلمان و غیره) می کنم. آنها را به استودیو می آورم، آنها را شسته و با دست رنگ می کنم. سپس با کمک همکاران آنها را به لباس جدید تبدیل می کنم. این دو سال است که دارد پیش می رود. به زودی من قصد دارم کارهای خود را روی قطعات مجسمه سازی نیز امتحان کنم.

عکس از keren lasme

DB : شما گفته اید که برند استودیو زاغه به “سیاست لباس” علاقه دارد . آیا می توانید این موضوع را گسترش دهید؟ آیا پیام خاصی به شمال جهان وجود دارد؟

SK : من می گویم این پیام خاصی به جهان و ساختارهای قدرت است که مسئول آنچه در رابطه با تولید انبوه اتفاق می افتد هستند. متأسفانه، ما به اندازه کافی خوش شانس نیستیم. بنابراین ضایعات مد، که یک تجارت طولانی مدت چند میلیون دلاری بین صادرکنندگان و واردکنندگان است، بیش از آنچه باید به اینجا می آید. من اولین نفری نیستم که در مورد آن صحبت می کنم. بسیاری این کار را کردند و بسیاری دیگر نیز می کنند.

سیاست یعنی فعالیت های مرتبط با پوشاک. من به لباس ها به عنوان پوست دوم ما نگاه می کنم . بنابراین من علاقه خاصی دارم که چگونه این ماده در بسیاری از بدن ها حرکت می کند. و در نهایت مورد استفاده بدن دیگری قرار می گیرد. چیزی که آن را جذاب می کند این است که چگونه فروشندگان در اینجا از خلاقیت مفهومی و تخیلی خود برای تبدیل آنها به چیزی جدید و ارائه آنها به ما استفاده می کنند. دنبال کردن آن مانند شکار یک گنج است.

DB : هر مصرف کننده چه کاری می توانند انجام دهند تا هنگام خرید – و اهدای لباس – مسئولیت بیشتری داشته باشند؟

SK : اگر در شمال جهان هستید، نگویید نمی دانید که لباس های اهدایی به آفریقا ختم می شود. اقدامات شما برای اهدای لباس دست دوم ممکن است گزینه بهتری باشد که با حسن نیت همراه است. اما اگر واقعاً به لباس ها اهمیت می دهید، به این فکر کنید که می خواهید در آینده چه اتفاقی برای آنها بیفتد.

شما قدرت خرید دارید، بنابراین همان قدرت را دارید که بازیگران اصلی را به چالش بکشید و زیر سوال ببرید. شما می توانید تولید انبوه را به چالش بکشید زیرا از قدرت خرید ما تغذیه می کند. شما می توانید به دنبال شفافیت و پاسخگویی باشید زیرا این حق شماست که بدانید واقعاً چه می گذرد. ما می توانیم این کار را به عنوان یک مجموعه جمعی انجام دهیم. اگر شما نقش خود را ایفا کنید و ما نقش خود را ایفا کنیم، می توانیم تغییری را که می خواهیم ببینیم به ارمغان بیاوریم.

همچنین ، لطفاً همیشه با احتیاط بپوشید.

عکس از fibi afloe

DB : در نهایت ، می خواهید با پوشاک استودیو زاغه با چه چیزی ارتباط برقرار کنید؟

SK : من می خواهم لباس های من (و چیزهای جدیدی که روی آنها کار می کنم) فقط یک اثر هنری نباشد. بلکه نقشه ای باشد که به طور خودکار فردی را که با آن درگیر است به فضای من ببرد. اساساً یک واقعیت مجازی در قالب لباس است. من می خواهم نوعی بافت اجتماعی ایجاد کنم که همه در هر کجای دنیا بتوانند خود را در آن ببینند. فکر می کنم همه ما آثار هنری را می پرستیم و از آنها به خوبی مراقبت می کنیم، من می خواهم جهان لباس های من را به این شکل ببیند. اگر از آثار هنری بیشتر مراقبت کنیم، ماندگاری بیشتری دارند، بگذارید همین کار را با لباس هایمان انجام دهیم.

تصویر از fibi afloe
تصویر از fibi afloe
تصویر از fibi afloe
تصویر از fibi afloe
تصویر از dafe oboro
تصویر از dafe oboro

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *