آرت تراپی به هیچ وجه به جلسات کلاس های هنری تان شباهت ندارد.
وقتی کلمات “هنر درمانی” را می شنوید ، چه چیزی به ذهن شما می رسد؟ رنگ آمیزی در کتاب رنگ آمیزی بزرگسالان؟ شرکت در کلاس رنگ آمیزی و نقاشی؟ چیدمان گلهای تازه بریده، یا ساخت کولاژ با تمام بلیط های کنسرت قدیمی خود؟ در حالی که هنر در مرکز این فعالیت ها قرار دارد و وقتی از خلاقیت خود استفاده می کنید، احساس آرامش و آرامش بیشتری می کنید، آنچه انجام می دهید از نظر فنی آرت تراپی نیست.
مدیر هنر درمانی، تامی شلا توضیح می دهد که هنر درمانی چیست. چه کسانی می توانند از آن سود ببرند و در واقع یک درمانگر هنری چه کار می کند.
هنر درمانی چه مدت است وجود دارد و شامل چه مواردی است؟
Shella هنر درمانی را به عنوان یک عمل بهداشتی بالینی و مبتنی بر شواهد توصیف می کند که از مداخلات مبتنی بر هنر استفاده می کند. این مداخلات توسط درمانگران معتبر هنری برای حمایت از رشد فیزیولوژیکی، روانی و عاطفی و بهبود بیماران انجام می شود.
شلا می گوید: “ایده اصلی هنر درمانی استفاده از هنر به عنوان شکل دیگری از بیان است. به ویژه برای مواردی که بیان کلامی آنها دشوار است. درمانگر و بیمار ممکن است در مورد هنر بحث کنند: آنچه شامل می شود، “داستانی” که بیان می کند، و/یا احساساتی که نشان می دهد و می تواند به بیمار در بینش یا درک شخصی کمک کند. “
او می افزاید که هنر درمانی یک رشته نسبتاً جوان است و ریشه در دهه 1940 دارد. شلا می گوید برنامه های آموزش حرفه ای در دهه 1960 شروع شد و انجمن هنر درمانی آمریکا بعداً در سال 1969 تأسیس شد.
درمانگر هنری چه می کند؟
درمانگران هنری در بیمارستان ها – که اغلب به عنوان درمانگران هنری پزشکی شناخته می شوند – بر کمک به بیماران برای مقابله با بستری تمرکز می کنند. شلا می افزاید که این ممکن است شامل مدیریت اضطراب، استرس یا درد، پردازش تشخیص ها یا برنامه های درمانی جدید، کنار آمدن با اقامت طولانی مدت در بیمارستان یا ایجاد فرصت های ایجاد حافظه برای کمک به بیماران و خانواده های آنها برای حل مسائل پایان زندگی باشد.
وی می افزاید: “بیماران از طریق دستور پزشک برای هنر درمانی ارجاع داده می شوند. هنگامی که یک ارجاع دریافت می شود، یک درمانگر هنری یک نمودار را بررسی می کند. سپس با بیمار ملاقات می کند تا نیازهای آنها را ارزیابی کند، اهداف را تعیین کرده و ابزار مناسب را برای دستیابی به این اهداف معرفی یا پیشنهاد می کند. “
از چه نوع هنرهایی در هنر درمانی استفاده می شود؟
شلا می گوید شکل هنری که ممکن است یک بیمار با آن درگیر شود به آنچه که در حال گذراندن آن است برمی گردد. هنر درمانی می تواند طیف گسترده ای را شامل شود. شلا می گوید: “بیماران می توانند نقاشی کنند، طراحی کنند، از هنرهای فیبر استفاده کنند، مجسمه سازی کنند، کولاژ بسازند و کارهای دیگر انجام دهند. درمانگران هنری تمایل دارند گزینه های بی شماری را ارائه دهند تا به بیماران احساس حق انتخاب بدهند. این بسیار مهم است. به ویژه در طول بستری شدن در بیمارستان، زیرا برخی از بیماران ممکن است احساس کنند که در درمان خود حرف چندانی ندارند.”
گاهی اوقات، هنرهای مورد استفاده نیز ممکن است به اهداف جلسه بستگی داشته باشد. به عنوان مثال، اگر هدف کاهش اضطراب است، درمانگر ممکن است فرم هنری را ارائه دهد که مانند رنگ آبرنگ یا جوهر جریان آزاد دارد. اگر هدف از بین بردن تنش یا عصبانیت باشد ، درمانگر ممکن است چیزهای حسی تری را پیشنهاد کند. مانند کار با خاک ر ، زیرا می توان آن را کوبید و قالب بندی کرد. یا ایجاد هنربا کاغذ پاره شده برای کمک به آزادسازی انرژی.
چه کسانی می توانند از آرت تراپی بهره مند شوند؟
یک مثال خوب در این مورد این است که چگونه هنر درمانی به کسانی که دارای اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) هستند کمک می کند. شلا می گوید بیمارانی که تروما را تجربه کرده اند ممکن است دچار PTSD شوند که تصور می شود در مناطق غیر کلامی مغز پردازش می شود. افرادی که با PTSD زندگی می کنند اغلب آن را از طریق حواس خود تجربه می کنند: دید ، صدا ، بو یا لمس. شلا تاکید می کند که در حالی که صحبت در مورد ضربه کمک می کند ، قادر بودن به بیان آن به صورت غیر کلامی می تواند در تسکین آن موثرتر باشد.
موارد دیگری که هنر درمانی ارائه می شود
در حالی که شلا در بیمارستان کار می کند ، او می گوید که درمانگران هنری را می توان در محیط های مختلف پیدا کرد. “هنر درمانی در مدارس، خانه های سالمندان، مراکز بحران تجاوز، مراکز خشونت خانگی و حتی در مراکز خصوصی ارائه می شود.”
او می گوید افراد مختلف می توانند از هنر درمانی بهره مند شوند ، از جمله:
- بازماندگان تجاوز/قاچاق جنسی.
- جانبازان جنگی و سربازان.
- بازماندگان تروما.
- افرادی که در آسایشگاه ها هستند.
- کسانی که در حال سوگواری هستند.
- خانواده و دوستان کسانی که در هنر درمانی شرکت می کنند.
باورهای غلط رایج در مورد Art Therapy
اگر شلا بخواهد یک چیز را روشن کند، این باور است که هنر درمانی مانند یک شب انجام کار دستی با دوستان است.
او توضیح می دهد.
“بسیاری از مردم تصور می کنند که هنر درمانی نوعی سرگرمی است یا فقط یک کار سرگرم کننده است. “در حالی که کار با مواد هنری می تواند لذت بخش باشد، جلسات هنر درمانی به یک هدف درمانی کمک می کنند. کمک به مردم برای مقابله با آسیب تروما، مسائل مربوط به پایان عمر، بستری شدن طولانی مدت، تشخیص جدید و غیر منتظره یا مسائل مزمن سلامت روانی بدون توجه به ابزارهای مورد استفاده در طول فرایند درمانی، از نظر احساسی مأیوس کننده است. “
او همچنین می گوید که یکی از نکته های این کار، همکاری با یک درمانگر هنری معتبر برای رسیدن به اهداف است. بنابراین این کار مربوط به کتابهای رنگ آمیزی بزرگسالان و دیگر فعالیتهای خلاقانه مرسوم و مد روز نیست که مردم به آن تمایل دارند، نیست. “رنگ آمیزی می تواند برای بسیاری آرامش بخش و لذت بخش باشد. با این حال ، این هنر درمانی نیست.مثل این است که بگویید پیاده روی کردن مثل رفتن به فیزیوتراپی است.”
آرت تراپی فقط برای کودکان نیست
تصور غلط دیگر این است که هنر درمانی فقط برای کودکان است. اینطور نیست. شلا می گوید که افراد در هر سنی می توانند از آن بهره مند شوند. هنر درمانی برای این موارد نیز موثر است:
- مدیریت اضراب.
- بهبود مهارت های مقابله ای.
- حس داشتن انتخاب و کنترل.
- آموختن حس آرامش.
- کاهش احساس درد.
Art Therapy فقط مختص افراد هنرمند نیست
برخی تصور می کنند که فقط افراد هنرمند از این روش خلاق درمانی سود خواهند برد. اما لازم نیست بیمار یک طراح بزرگ، مجسمه ساز یا نقاش باشد. آنها فقط باید ذهن باز و تمایل به مشارکت داشته باشند.
“هنر درمانی در درجه اول در مورد پروسه ایجاد کردن است. مهم نیست که این هنر از نظر زیباشناختی خوشایند باشد (اگرچه اغلب چنین است). بیشتر در مورد مزایای زیادی است که فرآیند خلاقانه می تواند ارائه دهد. هنرآفرینی بخش های غیر کلامی مغز ما را درگیر می کند و می تواند به افراد در بیان احساساتی کمک کند که بیان آنها بسیار مشکل است.
