همه بر سر تعاریف “درونگرا” و “برونگرا” اتفاق نظر ندارند. و اگر می خواهید پویایی خانواده خود را ارزیابی کنید، تعیین اصطلاحات ضروری است. کنت روبین ، پروفسور رشد انسانی در دانشگاه مریلند ، می گوید: “افراد اصطلاحاتی مانند “خجالتی” یا “درونگرایی” یا “ترجیح تنهایی” یا “اضطراب اجتماعی” را در یک گروه نظر می گیرند. در حالی که همه ی اینها با هم تفاوت دارند.
دکتر روبین می گوید در مورد کودکان پیش دبستانی، کمرویی بر اساس ترس از ناشناخته ها است. درمورد کودکان بزرگتر و بزرگسالان، این ترس از قضاوت شدن است. این یک اختلال است که با ترس از دیده شدن و قضاوت توسط دیگران مشخص می شود. آنقدر شدید و مداوم است که زندگی روزمره را مختل می کند.
درون گرایی ترجیح تنهایی است. و گاهی اوقات به عنوان از دست دادن انرژی از موقعیت های اجتماعی تعریف می شود. در حالی که برون گرایی به دست آوردن انرژی از موقعیت های اجتماعی است. به عنوان یک برون گرا ، آرزو می کنید که مهمانی طول بکشد. به عنوان یک فرد درون گرا ، صرف نظر از میزان مهارت اجتماعی شما، احساس می کنید باتری شما خالی شده است و باید دوباره شارژ شوید.
بنابراین چگونه می توانید بفهمید که اعضای خانواده شما خجالتی هستند یا درونگرا ، و چگونه مطمئن می شوید که هرکس به نیاز اجتماعی خود برسد؟ در اینجا چند نکته وجود دارد.
ترجیحات هر یک از اعضای خانواده را مشخص کنید.
برای کودکان ، با مشاهده تعامل آنها با دیگران شروع کنید. دکتر روبین می گوید ، اگر آنها در زمین بازی مضطرب یا گیج شده اند – به جای بازی درو زمین بیشتر در حاشیه ها سر می کنند.- ممکن است خجالتی باشند. اگر هنگام خروج از خانه نیاز به اصرار دلسوزانه زیادی داشته باشند، ولی وقتی مشغول فعالیت هستند از تعامل لذت ببرند، احتمالاً درونگرا هستند.
در مورد بزرگسالان ای سوال را از خودتان بپرسید: تصور کنید اگر یک آخر هفته کامل برای خود داشته باشید بدون هیچ گونه تعهد اجتماعی ، خانوادگی و شغلی. چگونه وقت خود را سپری می کنید؟ پاسخ نشان می دهد که چقدر از معاشرت لذت می برید یا چقدر برایتان احساس اجبار دارد.
بنابراین اگر شما یک درونگرا در یک خانواده برون گرا هستید یا برعکس ، ممکن است نیازهای شما نادیده گرفته شود یا بد فهمیده شود.
برنامه ها را از قبل مورد بحث قرار دهید.
در مورد فعالیتهای آخر هفته که ممکن است به عنوان یک خانواده انجام دهید، اینکه اجازه دهید همه نظرات خود را بیان کنند ضروری است. دکتر نیکولینی می گوید، هنگام معاشرت باید از پویایی خانواده مطلع باشید. او اضافه می کند که اعضای خانواده برونگرا می توانند خواهران و برادرها یا همسران درونگرا خود را به مکالمه دعوت کنند تا مطمئن شوند که آنها هم جزئی از جمع هستند.
بهتر است وقتی برنامه در حال چیدن برنامه هستید بین چند فعالیت اجتماعی زمان هایی را هم برای فعالیت های که کمتر نیاز به معاشرت با دیگران دارند در نظر بگیرید.
مصالحه و زندگی در کنار هم.
در یک خانواده که هم افراد درونگرا وجود دارند و هم افراد برونگرا، نیاز به مصالحه بیشتر حس می شود. افراد برای جلب رضایت هم می توانند راه های جدید ابداع کنند. مثلا وقتی فرد درونگرا دوست دارد در خانه تنها بماند و به کارهای مورد علاقه اش برسد فرد برونگرا می تواند با دوستان خود بیرون برود. در این صورت دو نفر احساس رضایت خواهند کرد. همچنین گاهی نیاز است کمی از علاقه مندی های خود کوتاه بیاییم. زیرا که زندگی در یک خانواده نیاز به از خود از گذشتگی دارد.
موضوعی که در نهایت مهم است، تشخیص درست این مسئله است. مثلا وقتی شما بدانید همسرتان درونگرا/ برونگرا است بهتر می توانید رفتار های او را درک کنید. برای علاقه مندی هایش برنامه بچینید و از بحث های بیهوده پرهیز کنید.
منبع
